hislerimden kaleme
ne kadar ömrün kaldı da , boş zaman geçirmeye vaktin var. ?
Hayat çok farklı hızlı geçiyor, ama bir gün çok
zor geçiyor. Bide bakıyorsun yıllar geçmiş. Geçen zamanda neler yaptık, inanki
bilmiyorum. Ama güzel, dolu dolu geçirmediğimizi biliyorum. Ömrümüzde ne kadar
zaman kaldı ki, bu kadar boş zaman geçirmeye vaktimiz var. Elinden gelmiyor,
yapamıyorsun, imkan yok dimi. Evet hepimizin tam da bahanesi bu. Kimi insanlar
var, çok dolu güzel eğlendikleri, yoruldukları zamanları var. Onlar zamanı çok
güzel değerlendiriyorlar. Çok güzel zaman geçiriyorlar. Onların arkadaşları
var, oynadıkları, gezdikleri, tozdukları insanlar var. Belki de zengindirler.
Arabaları falan vardır. Bizim neyimiz var, ne araba, ne para, ne oynayacak,
gezecek, tozacak arkadaş. Biz onlar gibi olamayız dimi. Elimizde telefon,
önümüzde bilgisayar. Ne hobi, ne okuma, ne uğraş, ne birşeylere merak sarmak.
Biz tembeliz, onlar bize göre değil dimi. Ne online kurs, birşeyler başarmak,
çabalamak için de uğraşmıyoruz. Kaç kitap okuduk ne zaman dışarı çıkıp gezdik,
ne zaman dışarda yemek yedik. Tek başına sıkıcı olur dimi. Hayır kendi kendine
bunları yapmak en iyisi olur. Ne zaman balkona veya cama çıkıp kulaklığı takıp
uzakları izledik. Bunu hepmi yapıyorsun. O zaman farklılaştıralım nasıl
istersen. Yapmadığımız şeyleri bulup onları deneyelim. Onları yapmak için
uğraşalım, sevdiklerimizi, en önemlisi kendimizle sevgi bağı, iletişim kuralım.
Zaman çok kısa, Lütfen zaman çok kısa. Çık şu günlük maraton halinden. Zengin
değilsin, araban yok diye, paran yok diye, arkadaşın yok diye evde tıkılı
kalacak değilsin. Eğer çabalarsan, istersen olur. Ne olursun çık ve dünyayı
gör. Dene başardığını göreceksin. Pes etme.
Biz hayatı hiç bitmeyecek gibi yaya yaya yaşasrken günlerin ardından aylar, yıllar geçiyor ve bir bakıyoruz ki yayarak geçirdiğimiz o zaman dilimi sona ermiş biz uçurumun kıyısında fırtına bekliyoruz. Belki yok olmak için belki geri dönüp telafi etmek için...
YanıtlayınSil